De metaalindustrie is gebaat bij meer wendbaarheid in de supply chain en value chain. Dat ontstaat alleen door vraag en aanbod zo goed mogelijk bij elkaar te brengen. Matchmaking op basis van artificial intelligence is de sleutel. Door processen naadloos op elkaar aan te sluiten, zijn de routes die producten afleggen steeds slimmer in te richten. Rijst de vraag: welke matches moet je allemaal maken? En hoe dan? Je leest het in deze blog.
Waar zouden we zijn zonder matchmaking? Het brengt mensen, organisaties en bedrijven bij elkaar. Kijk maar om je heen, er wordt lustig op los gekoppeld. We kennen het fenomeen van datingsites, om uiteindelijk een gelukkig huwelijk als resultaat te hebben. Of een leuke nacht natuurlijk, laten we er niet omheen draaien.
We zien matchmaking terugkeren in de bokssport, om een belangrijke wedstrijd tussen wereldsterren te organiseren. Bij videogames, om de juiste spelers bij elkaar te brengen. Matchmaking kan zelfs levens redden, wanneer kenmerken van orgaandonoren overeenkomen met die van de ontvangers.
Ook in het bedrijfsleven is matchmaking bepalend. In het salesproces is het een cruciale factor om de ideale klanten binnen te halen. Datzelfde geldt voor business events, waarvoor je de juiste bezoekers wil vinden. Om in ondernemersland te blijven: je kunt matchmaking uiteindelijk ook in elke supply chain en value chain toepassen. De uitdaging daarbij is: hoe zorg je ervoor dat je de bestaande vraag (demand) zo goed mogelijk invult met wat jij kan aanbieden (supply)?
Hoe werkt geautomatiseerde matchmaking binnen de metaalbewerkingsindustrie?
Voor matchmaking binnen de metaalbewerkingsindustrie zijn zoveel factoren van invloed dat artificial intelligence de enige manier is om dit te automatiseren. De variabelen te divers om als calculator of offerte voorbereider een 100% match te realiseren. Dit zou simpelweg te veel tijd in beslag nemen. Zeker al het gaat om meer complexe aanvragen. Hieronder staan de 4 primaire variabelen waar rekening mee gehouden moet worden als het gaat om matchmaking.
- Welke features wordt om gevraagd?
Vertalen we dit naar de metaalindustrie, dan moet je diverse matches maken om tot het optimale resultaat te komen. Dat begint al bij het ontwerp. Uit dat ontwerp moet je als metaalbewerker features afleiden om de juiste match te kunnen maken. De vraag daarbij is: welke machines zijn in staat deze features te produceren?
- Welke toleranties zijn acceptabel?
Bij de features horen kwaliteitsbeschrijvingen. Daarin staat onder meer: welke toleranties zijn acceptabel? Welke ruwheden mogen nog in het product zitten? Opdrachtgevers leggen zulke kwaliteitsomschrijvingen vast in Product Manufacturing Information (PMI).
Het betekent dat je als metaalbewerker in staat moet zijn om PMI-data uit te lezen en te matchen met machines die de gevraagde toleranties kunnen waarmaken. Dan kan het bijvoorbeeld zo zijn dat je tot de ontdekking komt dat je bewerkingen moet toevoegen om tot de juiste ruwheid van het product te komen. Hoe dan ook moeten je fabriek en je machines erop ingesteld zijn om aan de vraag te voldoen.
- Wat is de benodigde capaciteit van de leverancier?
Dit is een vorm van matchmaking die je uit tekeningen en specificaties van de vragende partij kunt destilleren. Maar er is ook andere data nodig om matchmaking volledig en optimaal toe te passen.
Je moet immers ook weten wanneer de vragende partij resultaat wil zien en wat de leverdatum is die hij voor ogen heeft. Die vereisten moet je matchen met hoe druk je zelf als leverende partij al bent. Is de opdracht in te passen in de capaciteit waarover je beschikt?
- Welke risico’s brengt een productie of leverancier met zich mee?
Kijken we vanuit het perspectief van de uitbestedende partij, dan zijn er altijd risico’s. Ook die kun je dankzij matchmaking grotendeels ondervangen. De leverancier kan namelijk aantoonbaar maken dat hij kan voldoen aan bepaalde servicelevels. Of hij kan laten zien dat hij de gevraagde bewerking al meerdere malen succesvol heeft uitgevoerd, wat hem een betrouwbare partner maakt.
Welke slimme algoritmes bieden uitkomst als het gaat om matchmaking
Als we door deze bril naar de wereld van matchmaking kijken, dan zien we in de metaalindustrie dat vooral de mensen die beslissen de koppelingen maken. Maar de nauwkeurigheid laat daardoor weleens te wensen over. Dat is inherent aan mensenwerk als er zoveel complexiteit bij komt kijken. Artificial intelligence biedt uitkomst. Nu fabrieken in toenemende mate automatiseren kunnen ze ook matchmaking algoritmes toepassen. Dat zijn er veel. Daarom is het handig ze allemaal te categoriseren. Laten we ze aflopen.
Kun je leveren wat gevraagd wordt?
Te beginnen met de basiscategorie die je als maakfabriek op orde moet hebben: je moet weten wat je kunt leveren en wat de klant wil ontvangen. De klantvraag vind je terug in het ontwerp. Vervolgens is het zaak om na te gaan of je vanuit je eigen mogelijkheden matches kunt maken met al die gewenste aspecten binnen dit ontwerp. Kun je de productiestappen die nodig zijn uitvoeren? Met andere woorden: kun je dat wat gevraagd wordt leveren?
Heb je de juiste machines en operators?
Vervolgens is het de vraag: zijn je machines capabel om de bewerking uit te voeren? Is het te bewerken product niet te groot of te dik? Bezit je machine er de juiste tools voor? Kun je die vragen met ja beantwoorden, dan kun je kijken naar de bediening. Daarvoor zijn in de meeste gevallen operators nodig. Heb je in je personeelsbestand operators die deze klus kunnen klaren?
Als je dat weet – machines check, operators check – wat is dan de bezettingsgraad van je machines en operators? Met andere woorden: zijn ze beschikbaar? Stel dat dat pas over een paar maanden zo is en de klant vraagt overmorgen al te leveren, dan is er helaas geen match.
Aan welke precisie kun je voldoen?
Deze categorie noopt jezelf ertoe de vraag te stellen: heb je er de machines en mensen voor om de bewerking in de gevraagde staat van precisie uit te voeren? En kun je de klant aantonen dat je dit in hoge mate van betrouwbaarheid kunt doen en binnen de gewenste tijd?
Even een tussenevaluatie: hoe moeilijker je de matches kunt maken op alle tot nu toe genoemde factoren, hoe moeilijker je als fabriek kunt aantonen dat je het kunt maken en leveren. Grote kans dat het risico voor de vragende partij dan te hoog is.
Welke productie route wordt doorlopen?
Dan is er nog een heel andere categorie van matchmaking die gaat over het hele productieproces en alle stappen die daarbij horen. Namelijk de vraag: wat is de beste productie route? Ook daar kun je slimme matchmaking op loslaten, door verschillende stappen en kwaliteiten binnen je fabriek tegen het licht te houden. Die bepalen namelijk welke route een product in je fabriek doorloopt. Dit noemen we de ‘ilities’, omdat ze daar in het Engels op eindigen. In het Nederland eindigen ze op ‘heid’. We sommen ze hieronder op.
- Laadbaarheid
Hoe goed is een product te laden op de machine? Soms kan een robot dat, soms is een mens nodig. Dat heeft allebei gevolgen voor de route door je fabriek.
- Oppakbaarheid
Hoe makkelijk is het te bewerken product op te pakken door een mens of machine?
- Opstapelbaarheid
In hoeverre is het te bewerken product op te stapelen? En moet dat gebeuren door een mens of machine?
- Handelbaarheid
Hoe handelbaar is het te bewerken product? Als het heel groot of zwaar is heb je er wellicht een robot of meerdere mensen voor nodig.
- Opbergbaarheid
Hoe makkelijk kun je het te bewerken product opbergen in het magazijn? Heeft het veel volume nodig? Is het plat? Allemaal van invloed op de uiteindelijke match.
- Meetbaarheid
In hoeverre zijn de features in het te bewerken product bereikbaar voor meetinstrumenten? Dat zelfde geldt voor je inpersapparatuur en schroef apparaat: het product moet zo’n vorm hebben dat je er daarmee bij kunt.
- Inpakbaarheid
Als de bewerking is uitgevoerd, moet het product naar de klant toe. Dan moet je het eerst inpakken: hoe makkelijk is dat te doen?
- Transporteerbaarheid
Vervolgens moet het product de weg op. Hoe groot of fragiel is het? Met andere woorden: hoe transporteerbaar is het?
Het zijn allemaal factoren die je op schaal kunt uitdrukken: van heel makkelijk tot heel moeilijk. Dankzij al deze matchmaking algoritmes kun je bepalen of je als metaalbewerker een opdracht wel of niet zou moeten aannemen. En als je het zelf niet wil of kan, dan kun je aan de hand van deze algoritmes eenvoudig kijken welke leverancier dan wél zou matchen.
Zijn alle inkoopdelen en ruwe materialen leverbaar?
Dit ging over matchmaking tussen wat gewenst is en wat je als metaalbewerker kunt — en dat bezien vanuit allerlei stappen in het productieproces. De volgende categorie is matchmaking met de leveranciers en jou als metaalbewerker. Kunnen zij de inkoopdelen en ruwe materialen leveren die jij nodig hebt om een bewerking uit te voeren? Je zult moeten matchen: welke leverancier is de beste met het oog op de materialen (en de hoeveelheid en snelheid) die je nodig hebt?
In tijden van wijzigende prijzen en een stagnerende supply chain omdat niet zeker is wie wat kan leveren, neemt de complexiteit van deze vorm van matchmaking toe, en daarmee het belang om dit te optimaliseren.
Welke bewerkingen kunnen of moeten uitbesteed worden?
Door naar de volgende categorie: bewerkingen uitbesteden. In feite doe je dan hetzelfde als wanneer je matchmaking toepast binnen de muren van je eigen fabriek, waarbij je kijkt naar de kwaliteit, capaciteit en beschikbaarheid van je machines en personeel. Maar nu wil je een blik werpen in de fabriek van de ander.
Ook daar wil je matchmaking op loslaten, zodat je een bewerking kunt uitbesteden aan een partij die dat goed kan, voldoende betrouwbaar is en kan leveren binnen de vereiste tijd — want jouw eigen levertijd hangt daarmee samen.
Kun je anticiperen op tegenslagen zoals uitval van een machine?
Niet alleen metaalbewerkers, ook OEM’ers hebben er baat bij te weten welke fabrieken wat kunnen. Ook zij willen matchmaking kunnen toepassen, zodat ze de beste combinatie van leveranciers kunnen kiezen. Van oudsher wordt dit gedaan door de inkoopafdeling, die contracten aangaat met leveranciers en afspraken maakt.
In de moderne tijd wil je wanneer het tegenzit, bijvoorbeeld als een leverancier te maken heeft met uitval van een machine, meteen kunnen anticiperen door een vervangende oplossing in de markt te vinden. Bij voorkeur op intercontinentaal niveau: matchmaking over de grenzen heen.
Een dynamische supply chain vraagt om artificial intelligence
Als metaalfabrieken dat kunnen wordt de supply chain veel dynamischer. Ze wisselen immers veel vaker tussen leveranciers en kunnen op die manier veel sneller inspelen op negatieve gebeurtenissen. Als de supply chain die wendbaarheid krijgt, moet je er als leverancier voor zorgen dat je je organisatie op orde hebt om in dat spel te kunnen meedoen. En dus zul je moeten digitaliseren.
Wie matchmaking optimaliseert en op basis van artificial intelligence automatiseert, kan zijn productie routes steeds slimmer kiezen. Slimmer wil zeggen: optimale kwaliteit tegen de hoogst mogelijke efficiency en betrouwbaarheid.
Begin hiervoor eerst met het optimaliseren van de route binnen je eigen fabriek, doe dat vervolgens met de route van je leveranciers van ruwe materialen en inkoopdelen en dan met de routes van de partijen waar je bewerkingen aan uit kunt besteden. Als tenslotte ook OEM’ers daarvan gebruik maken, worden zowel de supply chain als de value chain met elke slag optimaler en wendbaarder.
De weg ernaartoe is duidelijk — geautomatiseerde matchmaking waarbij gebruikt gemaakt wordt van AI is de sleutel.